Adriaan van Berkel (1695)

Tags

British Guiana, Illustrated Books, Slavery

Amerikaansche voyagien, behelzende een reis na Rio de Berbice, gelegen op het vaste land van Guiana, mitsgaders een andere na de colonie van Suriname, gelegen in het Noorder deel van het gemelde landschap Guiana. Ondermengd met alle de byzonderheden noopende de zeden, gewoonten, en levenswijs der inboorlingen, boom en aard gewassen, waaren en koopmanschappen, en andere aanmerkelijke zaaken. Adriaan van Berkel. Amsterdam : Johan ten Hoorn, 1695.

Het boekenplankje met 17^e eeuwse boeken over Suriname is zeer  bescheiden. Amerikaansche Voyagien is zo’n zeldzame parel uit de vroege geschiedenis van Suriname. Adriaan van Berkel was een Nederlandse ontdekkingsreiziger. Hij reisde in de tweede helft van de Gouden Eeuw naar de Nieuwe Wereld. Zo leefde hij een aantal jaren onder de Arrowak indianen aan de rivier de Berbice. Van Berkel schrijft dat hij, terug in Europa, een verlangen had om meer buitenlandse reizen te maken. Maar in Berbice vond hij het te saai en te eenzaam. Een welvarende plantage-bezitter doet hem een voorstel om voor een periode van vier jaar het toezicht op zijn plantage in Suriname te houden. Op 17 april 1680 vertrekt hij met een zeilschip van kapitein Cornelis Blom naar Suriname. Na negen a tien weken varen bereikt het schip op 23 juni 1680 de monding van de Suriname rivier. Van Berkel bleef bijna tien jaar in Suriname. Het eerste deel van zijn boek is gewijd aan het verblijf in Berbice, Demerara en Essequibo. Hij beschrijft de zeden en gewoonten van de indianen, zoals de Arrowakken, Warau en Caraïben. Hij toont empathie wanneer hij beschrijft hoe twee slaven van de plantage Mierenberg, in de suikerpan zijn gevallen waarin zij juist aan het roeren waren. Ze zijn er slecht aan toe en Van Berkel zegt dat hij niet naar ze kon kijken zonder tranen te laten. Op de plantage was men druk met feesten, eten en drinken en keek men niet naar hen om. De blanken bekommeren zich volgens Van Berkel veel te weinig om de slaven en zouden meer medeleven moeten hebben.

Het tweede deel van zijn boek is gewijd aan Suriname. Opmerkelijk is dat zijn beschrijving van de rivieren, de flora en de fauna maar ook de behandeling van de slaven onbeschaamd overgenomen is uit George Warrens An impartial description of Surinam (1667). Alleen het eerste stuk over zijn reis naar Suriname en het laatste stuk komt waarschijnlijk uit de pen van Van Berkel. Hij beschrijft daarin de moord op de gouverneur Cornelis van Aerssen van Sommelsdijck in 1688. Kort daarop verlaat Van Berkel Suriname en zet hij in augustus 1689 voet aan wal in Middelburg (Zeeland). We zullen wel nooit weten waarom hij plagiaat pleegde en het werk van Warren klakkeloos overschreef. In elk geval zijn de beschrijvingen van zijn eigen hand zeer de moeite waard. Het boek behoort tot de zeldzaamste werken uit de Surinaamse bibliotheek.

Carl Haarnack

 

zie ook:  George Warren in Suriname

An impartial description of Surinam

Tags

plantages, Slavery

An impartial description of Surinam upon the continent of Guiana in America. George Warren. 1667. 

George Warren, een Engelsman, bezocht Suriname toen de kolonie nog in handen van de Engelsen was. In het jaar waarin de Vrede van Breda werd gesloten, 1667, en Suriname geruild werd tegen New York verscheen zijn boek: An impartial description of Surinam upon the continent of Guiana in America. De Nederlandse vertaling die in 1669 verscheen kreeg de titel mee: Een onpartydige beschrijvinge van Surinam, gelegen op het vaste landt van Guiana in Afrika (1669). Hier werd Guiana verward met het Afrikaanse Guinea.

Warren geeft ons, als ooggetuige, een beschrijving van de onmenselijke omstandigheden waaronder de slaven moeten leven. Een zekere empathie kan hem niet ontzegd worden. Warren schrijft:  De slaven worden als honden verkocht. Ze moeten de hele week werken tot zaterdagmiddag. Dan mogen ze op hun kostgrondjes werken om in hun levensonderhoud te voorzien. Eén of twee keer per jaar krijgen ze wat geroosterd vlees als een koe of paard is doodgegaan. Of misschien een stuk verrotte vis. Zo’n miserabel leven drijft sommige slaven er toe te ontsnappen om hun vrijheid te zoeken. En als ze gevaar lopen te worden gevonden slaan zij soms de hand aan zichzelf. Want als ze weer in de macht van hun meesters  komen worden ze aan verschrikkelijke martelingen blootgesteld als afschrikwekkend voorbeeld voor anderen (vertaling ch).

Het werk van Warren is belangrijk omdat het een van de vroegste beschrijvingen is van Suriname. Opvallend is hoe vaak zijn werk door anderen is gebruikt. Adriaan van Berkel (Amerikaansche voyagien – 1695) heeft het grootste deel van zijn werk direct overgeschreven van George Warren. Herlein heeft voor zijn beschrijving over het leven in Suriname weer gretig gebruikt gemaakt van het relaas van Van Berkel. Plagiaat is dus in elk geval net zo oud als Suriname. Zowel de eerste Engelse- als de Nederlandse editie zijn praktisch onvindbaar. En als ze al eens op een veiling opduiken wordt de prijs nogal eens tot boven  de €1000,– opgedreven. Maar nu is een goedkope Amerikaanse print-on-demand editie beschikbaar en  kan iedereen deze dus redelijk eenvoudig verkrijgen.

Carl Haarnack

Oroonoko: or The Royal Slave

Oroonoko: or The Royal Slave. A true history. Aphra Behn. 1688. 

‘Oroonoko’is de oudste roman die in Suriname gesitueerd is. Oroonoko behoort tot de wereldliteratuur en neemt in de gehele koloniale literatuur een sleutelpositie in. Het werd in 1696 door Thomas Southerne voor toneel bewerkt,  er verschenen Duitse en Franse vertalingen en was veelvuldig object van studie door literatuurwetenschappers.

Oroonoko is het verhaal van een Afrikaanse prins die verliefd wordt op Imoinda, de dochter van de generaal. De koning is ook verliefd op Imoinda. Hij neemt haar op in zijn harem. Toch zien Imoinda en Oroonoko kans samen de nacht door te brengen. Zij worden ontdekt en Imoinda wordt als slavin verkocht. Oroonoko wordt door de blanke handelaren aan wie hij zelf slaven heeft verkocht, gevangen genomen en als slaaf naar Suriname gebracht. Op een naburige plantage ontdekt hij Imoinda. Van de plantage-eigenaren krijgen ze toestemming om te trouwen. Imoinda raakt zwanger. Oroonoko kan de gedachte niet verdragen dat zijn kind in gevangenschap wordt geboren. Hij spoort de andere slaven aan te rebelleren maar de opstand mislukt. Hij is van plan de gouverneur te vermoorden maar is bang dat als hij opgepakt wordt, zijn vrouw verkracht en gemarteld zal worden. Daarom overtuigt hij haar dat het beter is als hij haar doodt zodat dat alles haar bespaard blijft. Hij kan van verdriet geen afscheid nemen van haar dode lichaam. Voordat hij zelfmoord kan plegen wordt Oroonoko gearresteerd. Er volgt een afschuwelijke marteling en hij wordt, als voorbeeld voor de andere slaven, terechtgesteld.

 

18e eeuwse Franse editie van Oroonoko (1797)

Aphra Behn (1640-1689)  was de eerste professionele vrouwelijke schrijfster in Engeland. Waarschijnlijk heeft zij in 1663 en 1664 de dan nog Engelse kolonie Suriname bezocht. Prins Oroonoko wordt als ‘nobele wilde’ geportretteerd. De sympathie waarmee Behn schrijft over de wreed behandelde slaven is, voor die tijd, opmerkelijk. Sommigen zien het boek daarom als de eerste emancipatieroman. Vreemd genoeg verschijnt de eerste Nederlandse vertaling in boekvorm pas in 1983 (Albert Helman): Oroenoko of de Koninklijke Slaaf. Dat is toch alweer  meer dan 25 jaar geleden. Een nieuwe Nederlandse editie lijkt mij geen overbodige luxe.

 

Carl Haarnack

surinamica@gmail.com

 

Amerikaansche Voyagien, Behelzende een Reis na Rio de Berbice

Amerikaansche Voyagien, Behelzende een Reis na Rio de Berbice,
Amsterdam, Johan ten Hoorn, 1695 ( first edition).  Adriaan van Berkel. 
“Gelegen op het vaste Land van Guiana, aande Wilde-kust van America,
Mitsgaders een andere na de Colonie van Suriname, Gelegen in het
Noorder Deel van het gemelde Landschap Guiana”. 4to, later calf.
Engraved additional title page, and one folding plate (of 2). Small
4to, later calf; moderate dampstaining, scattered early underlining;
early owner’s nature on title page, inked stamp of John Carter Brown
on first page, and his bookplate with library release stamp on front
pastedown.

Very, very rare. In more than 25 years of collecting Surinamica books I have only been offered this title once. After Warrens Impartial Description of Suriname this is one of the oldest titles in the collection.

An impartial description of Suriname. George Warren (1667)

Tags

Slavery

chapter VIII: Of the negroes or slaves;

“Who are most brought out of Guinea in Africa to those parts, where they are sold like dogs, and no better esteem’d but for their work-sake, which they perform all the week, with the severest usages for the slightest fault, till saturday afternoon, when they are allowed to dress their own gardens or plantations, having nothing but what they can produce from thence to live upon; unless perhaps once or twice a year, their masters vouchsafe them, as a great favour, a little rotten salt-fish: or if a cow or horse die of itself, they get roastmeat: their lodging is a hard board, and their black skins their covering. These wretched miseries not seldom drive them to desperate attempts for the recovery of their liberty, endeavouring to escape, and, if like to be retaken, sometimes lay violent hands upon themselves; or if the hope of pardon bring them again alive into their master’s power, they will manifest their fortitude, or rather obstinacy, suffering the most exquiste tortures can be inflicted upon them, for a terror and example to others without shrinking.”