Postcards from Suriname

The past is never dead, it isn’t even past (W. Faulkner)

The first postcards in Suriname appear around 1880. Around the change of the century the picture postcards becomes popular among the affluent European part of the population. Especially pictures showing the streetlife of Paramaribo are issued in various series. The postcards were sent mainly to Europe and The United States of America, but also some I found in South Africa, Japan and Indonesia. Apart from the streetlife scenes also pictures of women are interesting. I have always wondered why we find many postcards around 1900 in Africa on which women are shown naked or half naked. Look for example at the book Wildheid en Beschaving, De Europese verbeedling van Afrika by Raymond Corbey (Sauvage en civilization, The European perception of Africa). Such photos of a sexually exploitative nature are not very widespread in Suriname. Only some pictures of bare breasted Amerindian and maroon-women in Suriname were published. An in-depth study to these differences is needed. Let me suggest that part of the explanation lies in the the fact that the community in Suriname was much more racially and culturally mixed. The influence of the catholic church and Evangelische Broeder Gemeente (EBG) could be another explanation. Anyway, thanks to these postcards we get an idea of the social life in Suriname around 1900.

Carl Haarnack

Plantations
Hindu priests

Professions

Schools

Huckster

Deze ansichtkaart werd op 30 december 1901 vanuit Paramaribo naar Amsterdam verstuurd. Hij werd uitgegeven door de firma Bromet & Co. De oprichter, Meier Salomon Bromet, werd geboren in Paramaribo in 1839. Bromet & Co. was een boek-, papier- en kantoorhandel die aan de Gravenstraat gevestigd was, vlak naast de Surinaamsche Bank. Andere bekende uitgevers van ansichtkaarten uit die tijd waren bijvoorbeeld Kersten & Co. en de fotograaf Eugene Klein. De vader en moeder van Bromet waren beide van joodse komaf.
De jonge Bromet ging naar Engeland om theologie te studeren en bekeerde zich tot het christendom. Na terugkeer in Paramaribo stichtte hij in 1887 de Vrije Evangelisatie. Bromet was zendeling, dichter en vertaler van christelijke liederen. Hij was ook intellectueel. Na zijn dood in 1905 werd zijn bibliotheek in Paramaribo geveild. Ruim 3000 Nederlandse, Duitse, Engelse, Franse, Griekse, Latijnse, Hebreeuwse en Chinese boeken werden verkocht. Er waren encyclopedieën, woordenboeken, godsdienstige maar ook wetenschappelijke boeken bij.

Op deze prentbriefkaart zien we een jongeman met pijp. Hij houdt een sinasappel in zijn hand en naast hem zien we een ananas. Voor ons misschien vrij alledaagse zaken maar rond 1900 waren tabak en dergelijke exotische vruchten producten die rijkdom uitstraalden. Het onderschrift ‘Een Neger Jongen’ geeft aan de dat de maatschappij nog grotendeels werd ingedeeld op basis van kleur en etniciteit. De verzender van de ansichtkaart schrijft: “B.Z. zie hier een negerboy zoals je ze hier bij hoopen vindt. Nu hartelijke groeten van uw liefh. broer Jaap”.

Helaas weten we van deze mooie jongen helemaal niets. Hij heeft een simpel katoenen hemd aan. Is hij misschien een knecht, een futu boi? Zijn handen zien er krachtig en sterk uit. Aan de andere kant kijkt hij met een vrolijke opgewekte blik en lijkt hij zich niet te storen aan de camera. Er is geen sprake van nederigheid of gedienstigheid. Deze kaart heb ik gekozen omdat we hier een gewone jongeman zien. Geen hoogwaardigheidsbekleder of vooraanstaand plantage-directeur. Het begrijpen van de geschiedenis begint toch vooral bij het kijken naar hoe gewone mensen leefden, hoe ze er uit zagen en wat hen bezighield.




“Two girls. Are you coming with us?”(postcard Paramaribo around 1900)

In the last 20 years Buku has collected over 600 old postcards from Suriname. Suriname-postcards from around 1900 are very difficult to find and relatively more expensive than cards from other countries. Surely the fact that there were so few inhabitants in the colony, and few of them rich enough to be able to afford postcards, resulted in very limited issuance of postcards.